دلم هر بار، از هر اعدام ،می گیرد.

شنیدم وقت اعدام گریه میکردی و تمام آن 15هزارنفر تماشاچی،سکوت کرده بودند .چه بسا که لذت هم برده اند...
کارت اشتباه بود وباید مجازاتی درخور جرمت می داشتی ؛همه این را میدانند.
اما مگر نمیدانی"کمترین اشتباه در شرایط ما ،در ایران،حکم طناب دار دارد.طناب دار را دوبار نمی توان تجربه کرد!"*

*نقل به مضمون از گفته های گلسرخی

یافتم! یافتم!

یعنی واقعا باورت میشه هر بار اتفاقی پیدات میکنم؟!!خری اگه فک کنی دروغ میگم...
میدونم مسخره س ولی جدا همین الان یافتمت:4:50 دقیقه صبح دوشنبه،28 شهریور 1390 . فک کنم یه شش ماهی بود که به قول زهرا:گم رفته بودی.دلم برات تنگ شده بود دیوونه!

گوش، اگر گوش تو و ناله اگر ناله ی من...

وقتی میگم کلاسا تفکیک شده مسخره می کنن،حالا بیا و تماشا کن...
انگار عزت نفس و استقلال  بچه ها از بین رفته ،اگه از فردا بگن تو خونه درس بخونید و اینجا فقط امتحان بدین ؛بازم همه ی گوسفندا ساکت و مطیعن.

اااااااااااااااااااااااااه! گندتون بزنه بی لیاقتا...